یک استراتژی

شهاب طباطبایی
باید به هر شکل ممکن در حفظ و پاسداری از موجودیت جمع صمیمی و منسجم ستاد88 بکوشیم
رئیس ستادملی جوانان حامی خاتمی از 30هزار عضو این ستاد خواست تا به حرمت با هم بودن و هدف مشترک همچنان تا اتخاذ تصمیم نهایی و جمعی در بیستم فروردین 88، امیدوار و صبور، به تدبیر با وضعیت موجود مدارا کنند و گفت:«جمع صمیمی و منسجم ستاد88 را افتخار و تجربه و سرمایه‌ای ارزشمند و قابل دفاع و گران قیمت برای همه‌مان می‌دانم که باید به هر شکل ممکن در حفظ و پاسداری از هویت و موجودیتش بکوشیم.»
به گزارش پایگاه خبری یاری، سید شهاب الدین طباطبایی در یادداشتی خطاب به اعضای ستادملی جوانان حامی خاتمی به بیان دغدغه‌ها و مشکلات پیش‌روی این ستاد پرداخت، متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
دوستان خوب ام، اعضاء پرتلاش و بااراده ستاد 88 !
سلام؛ ضمن تبریک سال نو می‌خواهم چند کلامی هم کلامتان شوم.
می‌دانم وقتی که شروع کردید، همت و اراده و شور و شعور تنها سرمایه‌هایتان بود، می‌دانم با همین توشه و توان به بهترین شکل ممکن ستادهایی برپا کردید که امروز همه بر کارآیی و توانمندی‌اش اذعان دارند، می‌دانم حضور پر جوش و خروشتان بود که خاتمی را به صحنه آورد و آن روز که آمد چه حالی داشتید که نتیجه تلاش چندماهه‌تان به ثمر رسیده بود، می‌دانم که با حفظ استقلال ستاد و البته همراهی با ستادهای ائتلاف چگونه نخستین فعالیت خودجوش و تشکیلاتی سراسری جوانان اصلاح طلب را در سراسر کشور به نمایش گذاشتید و شایستگی‌تان را یک بار دیگر یادآوری کردید. می‌دانم در این راه مانع فراوان بود و همراهی اندک، اما مانعی نبود که ذره‌ای از هدف دورتان کند یا اندکی تردید در دل‌تان بنشاند، و این ستودنی است، شایسته‌اید و شایسته ستودن.
می‌دانم جمع زیادی از دوستانم در ستادها هنوز انصراف نابهنگام سیدمحمد خاتمی را باور نکرده‌اند، می دانم با وجود شش ماه تلاش و فعالیت بدون بهره گرفتن از کمترین امکانات و روبرو شدن با انواع مشکلات و برخوردها و بی مهری‌ها و بعد کنار کشیدن کاندیدایی که برایش به آب و آتش زده‌اید چه حالی دارید، می‌دانم قانع کردن دیگرانی که به دعوت شما وارد ستاد 88 شده اند سخت است، می دانم که جاری شدن اشک بر صورت های پرنشاط و امیدوارتان را از دیگران پنهان کرده‌اید، می دانم تحمل استهزاء و خنده‌های کسانی که حضور قدرتمند و فراگیرتان در سراسر کشور را بر نمی‌تابیدند سخت است، می‌دانم که شاید هیچ وقت انتظار چنین وضعیتی را نداشتید، می دانم دعوت دیگران به صبر و آرامش و تدبیر در شرایطی اینچنین از سخت هم سخت‌تر است. می‌دانم ، باور کنید که می‌دانم چون من هم هنوز باور نکرده‌ام، می‌دانم چون من هم مشغول قانع کردن کسانی هستم در حالی که خودم هنوز قانع نشده‌ام، چون من هم اشک‌هایم را پنهان کرده ام، چون من هم تحمل کرده‌ام، چون من هم انتظار نداشته‌ام، چون من هم باید به صبر و آرامش و تدبیر دعوت کنم و خودم هنوز شاید به صبر و آرامش و تدبیر نرسیده‌ام!
دوستان خوبم!
اول؛ از همه شما سپاسگزارم و دست مریزاد و خسته نباشید می‌گویم.
دوم؛ عذرخواهی می‌کنم بابت همه کاستی‌ها و کمبودهایی که وظیفه داشته ام رفع شان کنم و نتوانسته‌ام، و بازهم عذرخواهی می‌کنم از این بابت که شاید در تماسی تلفنی یا گفتگویی حضوری تندی کرده‌ام یا با حوصله‌ای درخور پاسخگوی‌تان نبوده‌ام، که کمترین وظیفه‌ام این بوده که شنونده و پاسخگوی خوبی برایتان باشم.
سوم؛ از شما می خواهم به حرمت با هم بودنمان و هدف مشترک‌مان همچنان تا اتخاذ تصمیم نهایی و جمعی مان در بیستم فروردین 88، امیدوار و صبور، به تدبیر با وضعیت موجود مدارا کنید. عکس‌العمل یا واکنشی از جانب هرکدام از ما ممکن است تلاش‌های شش ماه گذشته‌مان و بلکه صبر و انتظار چهار ساله‌مان برای تغییر وضع موجود را مخدوش و بی‌اثر کند.
و چهارم؛ جمع صمیمی و منسجم ستاد88 را افتخار و تجربه و سرمایه‌ای ارزشمند و قابل دفاع و گران قیمت برای همه‌مان می‌دانم که باید به هر شکل ممکن در حفظ و پاسداری از هویت و موجودیتش بکوشیم.
صمیمانه دوستتان دارم و به دوستی با شما افتخار می‌کنم.
بازهم سال نو را به دوستان ام در ستادهای 88 تبریک می‌گویم و امیدوارم سال 88 سالی سرشار از پیروزی و شادکامی و سربلندی برای مردم ایران باشد. سالی که شایسته شایستگانی چون اعضاء ستادهای 88 باشد.